Bogowie greccy

Arystoteles uważał, że poznanie samej rzeczy jest możliwe, gdy poznamy albo jej materię, albo formę, albo też przyczynę lub cel. Nazwał to Arystoteles czterema zasadami wyjaśnienia. Pozostało jeszcze wyjaśnienie czym są dwie ostatnie zasady. Dwie pierwsze są jej składnikami, lecz jak rozumiał Arystoteles dwie pozostałe ? Przyczynę można wytłumaczyć w ten sposób – przykładowo przy […]

Arystoteles zajmował się filozofią jako nauką, która obejmowała ogrom przeróżnych zjawisk, dziedzin etc. Oczywiste więc było, że musi nastąpić jakowyś podział w tak wielkiej dziedzinie, jaką jest filozofia. Arystoteles oddzielił logikę, którą uważał za przygotowawczą w stosunku do innych dziedzin filozofii, filozofię teoretyczną oraz praktyczną. Te dwa ostatnie działy jako odwrotne dla siebie były według […]

U Arystotelesa forma zajmowała to samo miejsce, które u Platona było ideą. Forma była dla Arystotelesa nadrzędna. To ona decydowała o bycie. Materia była jakby tylko dodatkiem do formy, była znacznie mniej ważna. Widać więc tutaj echa nauk Platona, jak widać znalazły one jednak ujście w późniejszym etapie filozofii Arystotelesa. Dosyć późno, ale jednak znalazła […]

Kolejnymi pojęciami stworzonymi przez Arystotelesa są pojęcia energii oraz potencji. Naturą formy jest wedle Arystotelesa działanie, czyli energia. Skoro forma jest składnikiem istotnym bytu, to oczywiście wedle Arystotelesa energia oraz aktywność są istotą bytu. Wedle filozofii arystotelejskiej być nie oznacza tylko istnieć materialnie, ale działać, poruszać się. Pojęcie to nie nowe, ponieważ już hilozoiści mówili […]

Zakładając dualizm – byt doskonały i niedoskonały oraz wiele innych jego przejawów, Arystoteles musiał go ujawnić także w astrologii. Otóż jeżeli wedle jego filozofii Bóg jest niezmienny, to i ruch, którego jest inicjatorem musi być niezmienny tak jak i on. A niezmienność Arystoteles dostrzegał jedynie w niebie. Tylko gwiazdy wydawały mu się stałe, wszystko inne […]

Arystoteles w temacie psychologii używał typowych dla swej filozofii innych dziedzin pojęć. Tutaj także posługiwał się pojęciem formy oraz materii. Ciało oraz dusza były wedle niego nierozłączne i zarówno jedno, jak i drugie nie mogło żyć i działać oddzielnie. Ciało potrzebowało energii duszy, by móc funkcjonować. Nie mogło egzystować samo z siebie, tak jak nie […]

Arystoteles uważał, że świat składa się z konkretnych substancji, jest więc takim jakim go widzimy. To, co widzimy, istnieje, są to formy, które uzupełnia materia, która jednak jest różna zależnie od danego przedmiotu i może się ciągle zmieniać. Nie jest stała, tak jak forma. Istotą bytu był dla Arystotelesa ruch. To on świadczył o tym, […]

Wszechświat Arystoteles uważał za przestrzennie skończony. Nie tworzy się bowiem ciągle, lecz istniał zawsze, jest wieczny. Materia bowiem, z której powstał nie tworzy się wciąż, ani nie powstała, jest po prostu wieczna i odwieczna. Poza sferą kosmosu nie ma bowiem wedle Arystotelesa już nic. I nie ma tu on na myśli próżni, bowiem w próżni […]