Historia Abrahama – Abraham był sługą Bożym. Starał się być dobrym mężem. Od dość dawna ubiegał się o dziecko, lecz bez większych efektów. W końcu Bóg zesłał łaskę na jego małżonkę i ta poczęła dziecko. Był to syn. Abraham wychowywał syna i był szczęśliwy. Był już w podeszłym wieku, kiedy urodził się syn. Bóg odezwał się do Abrahama i nakazał mu wyjść na pustynie i złożyć Bogu ofiarę z syna. Abraham do końca zaufał Bogu przygotował ołtarz w skazanym miejscu i chciał zabić syna, kiedy glos z nieba zatrzymał rękę Abrahama. Bóg w ten sposób sprawdził miłość swego sługi. Akt ten przerwał w historii kultury i sztuki jako symbol posłuszeństwa i wypełnienia woli Boga. Nauki wynikające z historii Abrahama:-należy ufać Bogu, nigdy człowieka nie skrzywdzi-dla Boga można uczynić najlepsze ofiary-człowiek musi godzić się na niewytłumaczalne z jego punktu widzenia wyroki Boga, że Bóg ma wobec człowieka plany-całkowicie należy oddać się woli Boga-los człowieka leży w ręku Boga-Bóg jest ponad człowiekiem, należy uznać tę prawdę-podporządkowanie się woli Boga będzie wynagrodzone- Bóg jest najwyższą wartością i należy mu bezgranicznie zaufać